Ik ben een mens die altijd wel een doel heeft. Zo simpel is het. Op mijn 35 is dat niet ineens veranderd.

Zo wilde ik de 10 Miles van Antwerpen lopen. Ben ik niet in geslaagd.

Na de rustigere coronaperiode wilde ik blijven lezen. Check.

Ook de wandeluitstapjes die we ons eigen hebben gemaakt tijdens corona wilde ik blijven doen. Halve check. Om de één of andere reden zitten weken en weekends weer vol met allerlei activiteiten en gaan wandelen is er geen van. Echt blij word ik daar niet van.

En dan deze blog. Die ontstond omdat mijn 35ste levensjaar aanvoelde als een kantelmoment. Ik wilde deze blog gebruiken om gaandeweg te ontdekken waarom dat precies zo was.

Maar zoals ik al aan het begin van deze post zei, voel ik me soms onzeker om iets te posten. Ik kwam ergens in het najaar van 2022 ook al tot die conclusie. Wat ook wel gek is, want het zijn juist de posts waar ik het onzekerst over ben die de leukste reacties uitlokken bij lezers. Zoals deze post.

Als er iets is wat ik het afgelopen jaar ontdekt heb, is dat ik een pak meer vrouwelijke energie heb dan ik ooit ~~durfde~~ wilde toegeven. Ik kom stilaan op een punt waarop ik dat begin te omarmen.

Ik maak geen kokhalzende gezichten meer wanneer ik het over fluffy stuff heb.

Ik vind het best oké om wat spiritualiteit toe te laten in mijn leven.

(Voor de mensen die me persoonlijk kennen en nu half in shock zijn; neen, ik ben hier niet ineens met stenen bezig ofzo. Dat zal ook niet snel gebeuren. Ik geef er wel wat mijn eigen invulling aan. You know me.)

Share this Story

S36:E3

S36:E2

S36:E1

S35:E12

S35:11

S35:E10